مجله علمی Dreaming در سپتامبر 2020 بخش ویژه ای را به تأثیر همه گیری کرونا در رویاهای ما اختصاص داد. محققان از کشورهای مختلف گزارشاتی را درباره چگونگی تغییر محتوای رویاهای ما از مارس 2020 منتشر کرده اند. معلوم می شود که کرونا واقعاً روی ما تأثیر گذاشته است: خواب های ما طولانی تر شده، رویاهای بیشتری را به خاطر می آوریم و انواع مختلفی از رویاها داریم. حتی یک اصطلاح خاص در اینترنت ظاهر شده (کابوس های کرونا). شرکت کنندگان در نظرسنجی خاطر نشان می کنند که رویاهای آنها عجیب تر، واضح تر و نگران کننده تر شده است.
Scientific American نیز گزارش کرد که 37٪ از مردم ایالات متحده، در مورد همه گیری، خواب می بینند و 29٪ به طور قابل توجهی رویاهای خود را به خاطر می آورند. در استان ووهان چین، جایی که همه گیری آغاز شد، 45٪ از پرستاران کابوس می بینند. این درصد دو برابر بیشتر از بیماران ایزوله شده در کلینیک های روانپزشکی است. افرادی که در مورد کرونا خواب دیده بودند، با استفاده از اصطلاحات زیر آن را توصیف می کنند: اپیدمی، زامبی، آخرالزمان، علائم خفگی، دعوا در یک سوپرمارکت، ترس از تنها ماندن، یا به خاک سپردن نزدیکان.
یک قسمت نادر از کابوس های کرونا، مربوط به رواج تصاویر حشرات است. دانشمندان کشورهای مختلف، متوجه رویاهای بیشتر و بیشتری در مورد حمله ی انبوهی از زنبورها، مورچه ها و سوسک ها به مردم شده اند. به گفته دانشمندان، مغز ما، تهدید را اینگونه در خواب شبیه سازی می سازد. منظور این است که این ویروس نامرئی و نامشهود است. از آنجاییکه ما نمی توانیم این مشکل را در بیداری حل کنیم، تمایل داریم که تجربه عاطفی آن را به رویاهای خود منتقل کنیم، که درنتیجه به کابوس تبدیل می شوند و مغز ما، سلسله تشبیهات تحریف شده ای را به عنوان راهی برای یافتن راه حل در خواب بازسازی می کند، مشابه آنچه افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تجربه می کنند.
با این حال، به گفته دانشمندان، رویاهای شفاف می توانند به شکستن این زنجیره کمک کنند. افرادی که کابوس کرونا را تجربه کرده اند می توانند بر ترس خود غلبه کنند، یا حداقل کنترل آن را با کمک رویاهای شفاف بیاموزند. برخی از دانشمندان، از جمله دکتر دنهالم اسپی از دانشگاه آدلاید استرالیا، توجه را به این واقعیت می کشاند كه “یادآوری رویا بطور میانگین 35% افزایش می یابد.” این بدان معنی است که هم اکنون بهترین زمان برای تمرین تکنیک های ورود به فاز است. گذشته از همه اینها، ” توانایی به یادآوردن رویا، بهترین پیشگوی یادگیری موفقیت آمیز رویاهای شفاف است.”
مایکل رادوگا از مرکز تحقیقات فاز، اظهار می کند: “ما در مورد چیزی کمتر از تغییر جهانی در فرهنگ رویا صحبت نمی کنیم. به احتمال زیاد، عامل اصلی این امر نه تنها تهدید “نامحسوس” همه گیری است، بلکه تغییر در سبک زندگی است. در شرایط کار در خانه، بیکاری یا تعطیلات طولانی مدت، می توانیم بیشتر بخوابیم و اکثر اوقات وقتی بیشتر بخوابیم، صبح ها خواب می بینیم و بهتر می توانیم آنها را به یاد بیاوریم و می توان فرض کرد که تجارب فاز نیز بیشتر اتفاق می افتد.
رویاهای شما در طول یک سال گذشته چگونه تغییر کرده است؟
