اوتیسم، نوعی اختلال شخصیت است که در تعامل اجتماعی فرد و ادراک او از خود، دشواری ایجاد می‏کند. دانشمندان انگلیسی دانشگاه انگلیا راسکین، به رهبری کاری لن مول، آزمایشی را برای ایجاد توهم تجربه خروج از بدن، در افراد مبتلا به اوتیسم، ترتیب دادند تا احساس آنها از محدوده ی بدنشان را بررسی و با افراد غیر اوتیسمی مقایسه کنند.

آزمایشاتی جهت تقلید برونفکنی برای بررسی تأثیر آنها بر مغز و رفتار انسان استفاده می شود اما این اولین بار است که چنین آزمایشی روی افراد مبتلا به اختلال شخصیت شدید مانند اوتیسم انجام می شود. در طول آزمایش، 51 شرکت کننده، که 22 نفر از آنها در طیف اوتیسم تشخیص داده شده بودند، باید خود را در قالب بدن مجازی، از طریق عینک واقعیت مجازی، شناسایی می کردند.

نتایج این آزمایش، دانشمندان را تا حدی پریشان کرد. معلوم شد که تأثیر خروج از بدن در افراد مبتلا به اختلال شخصیت، خیلی مشخص نیست. افراد مبتلا به اوتیسم نتوانستند آواتار مجازی را به عنوان بدن خود تشخیص دهند و نتوانستند توهم خروج از بدن را تجربه کنند.

به گفته محققان، این نتیجه با کمبود عزت نفس و آگاهی از بدن توضیح داده می شود. همچنین این نتایج می تواند روشن کند که چرا افراد مبتلا به این اختلال، فاصله اجتماعی خود را با دیگران حفظ نمی کنند. نویسندگان این تحقیق ادعا می کنند که مرزهای “من” آنها در فضا، بسیار کوچکتر از مرزهای مردم عادی است، که می تواند بر تعامل آنها با جهان، به شکلی مخل، تأثیر بگذارد. هنوز هیچ تحقیقی در مورد اینکه آیا این امر بر چگونگی درک افراد اوتیسم از سایر حالت های فازی تأثیر می گذارد وجود ندارد. آیا آنها ممکن است رویاهای شفاف ببینند یا فلج خواب را تجربه کنند. با این حال، چنین تحقیقی می تواند ماهیت اختلالات شخصیتی و اجتماعی را حتی بیش از این نشان دهد.

این مطالعه در سال 2019 در مجله Autism منتشر شد.