در فوریه 2021 ، مجله Current Biology مقاله ای توسط گروهی از دانشمندان به سرپرستی کارن کنکولی منتشر کرد که در آن محققان قابلیت برقراری ارتباط با رویای شفاف بینان را نشان دادند. با این حال، این ارتباطات سخت گیرانه ای که چهار آزمایشگاه در کشورهای مختلف به مدت پنج سال روی آن کار کردند فراتر از حل مسئله ساده حساب و جواب “بله / خیر” نرفت.

همانطور که پروفسور کن پالر یکی از نویسندگان این تحقیق از دانشگاه نورث وسترن، به Neuroscience News & Research گفت، چشم ها و اندام های تنفسی تنها قسمت هایی از بدن هستند که در هنگام خواب، فلج نمی شوند. بنابراین، این ارتباطات بر اساس حرکت چشم و همچنین پاسخ های استشمامی بود. افراد می توانند در پاسخ به یک سوال به سرعت بو بکشند(دم عمیق). همچنین این حرکت هوا می تواند توسط دستگاه ها ضبط شود.

با این حال، دانشمندان قصد ندارند در اینجا متوقف شوند. یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه، کریستوففر اپل از آلمان، به شرکت کنندگان کد مورس را آموزش داد، که امکان گفتگو با رویای شفاف بینان را به یک مکالمه کامل گسترش می دهد. فراتر از آن، فناوری های دیگری نیز پیشنهاد شده است. یک مثال الهام بخش، داستان یک بیمار فرانسوی است که در حالی که در کما است، می تواند با اشاره به حروف صفحه کلید، چشم های خود را حرکت دهد و ارتباط برقرار کند. اگر بتوان مسیر کره چشم رویابین را به همان طریق (که رویابینان نوعی صفحه کلید مجازی را در مقابل خود مشاهده می کنند) ردیابی کرد، روند ارتباطات بسیار بهبود می یابد.

محققان همچنین قصد دارند یک برنامه تلفن هوشمند ایجاد کنند، تا افراد بتوانند چنین آزمایشاتی را در خانه و نه فقط در آزمایشگاه تکرار کنند.

آیا شما آماده یادگیری کد مورس به منظور گفتگو با دنیای رویاهای شفاف هستید؟