تکنیک بیدار شدن و خوابیدن متناوب (WBTB) اساساً از فواصل متناوب بیداری و خواب تشکیل شده است. تمرین کنندگان، زنگ هشداری را تنظیم می کنند تا مدتی بعد از مرحله اول خواب، آنها را بیدار کند و پس از بیدار شدن از خواب ، یک روش بررسی واقعیت یا یک روش حفظی را انجام می دهند یعنی با خود تکرار می کنند: “دفعه بعد که به خواب می روم ، یادم می آید که خواب می بینم. “

این روش کارآیی خود را به طور مکرر در محیط آزمایشگاه ثابت کرده است. اما آیا بدون نظارت دانشمندان و در خانه نیز به همان اندازه موفق است؟ تیمی به سرپرستی مایکل شردل، یکی از اصلی ترین محققان در زمینه رویاهای شفاف، سعی کردند به این سوال پاسخ دهند.

در این آزمایش، پنجاه داوطلب در خانه، از تکنیک های خواب تکه تکه شده و حفظی استفاده کردند. نتایج نشان داد که برای استفاده در خانه هم، تاثیر این روش کم نیست. در میان شرکت کنندگان ، 18٪ پس از تکه تکه شدن خواب، قادر به دیدن رویاهای شفاف بودند، در حالی که این رقم قبل از استفاده از این روش 6٪ بود و از ده داوطلبی که هرگز رویای شفافی ندیده بودند، پنج نفر در طی پنج هفته، تجربه فازی جدیدی داشتند. اگرچه این نتیجه چندان چشمگیر به نظر نمی رسد، اما دانشمندان اطمینان دارند که تقریباً همه در صورت ادامه آن می تواند بر رویاهای شفاف مسلط شود.

این مطالعه در دسامبر سال 2020 در مجله Dreaming منتشر شد.