بسیاری از فرهنگ های باستان گواهی می دهند که مردم در روزگاران گذشته در مورد زندگی پس از مرگ و ترک بدن در طی تجربیات نزدیک به مرگ ایده هایی داشته اند. به طور خاص ، چنین منابعی را می توان در متون اولیه ی دوران عیسی مسیح یافت.
توماس فورمن ، محقق آلمانی ، با ارزیابی زندگی عیسی از نظر شخصیت تاریخی و مدارک مستند زندگی او در اناجیل ، فرضیه جالبی ارائه داد. او اظهار می دارد كه ممكن است مأموریت عیسی در نتیجه یك تجربه نزدیک به مرگ عمیق در اوایل زندگی او بوده باشد. فورمن اظهارات عیسی را با مقیاس گریسون ( که در جامعه علمی برای ارزیابی تجربه نزدیک به مرگ استفاده می شود ) تجزیه و تحلیل کرد و متوجه شد که با بسیاری از معیارهای این مقیاس مطابقت دارند.
این محقق با استناد به انجیل ها، توجه را به این واقعیت می کشاند که عیسی نور روشنی دید ، مستقیماً با خدا ارتباط برقرار کرد (چیزهای اخروی را دید و شنید) ، ایده هایی در مورد وقایع آینده داشت (آینده نگری) و از شاگردانش خواست ،اعمال خود را از دید پدر آسمانی یا زندگی پس از مرگ ارزیابی کنند. او همچنین صلح و عشق را موعظه می كرد و یگانگی با جهان ، طبیعت و خدا را احساس می كرد (مشخصه ی احساسات افرادی كه تجربه نزدیك به مرگ داشته اند).
عیسی در مقابل جسم و روح قرار گرفت (دوگانگی ذهن و جسم) ، که می تواند نشان دهنده ی تجربه خروج از بدن باشد. اما جالب ترین مطابقت با مقیاس گریسون،عبور از “نقطه بدون بازگشت” است ، به هر حال ، عیسی کاملاً مطمئن بود که خداوند او را برای تکمیل مأموریت خود به زمین فرستاده است. این اظهارات، شباهت آشکاری با شهادت افرادی دارد که تجربیاتی نزدیک به مرگ داشته اند و ادعا می کنند برای تکمیل ماموریتشان به زمین بازگردانده شده اند.
به نظر شما یک تجربه نزدیک به مرگ ،نقطه ی شروع ایمان او بوده است؟
این مطالعه در اکتبر 2020 در مجله علمی Science and Theology منتشر شد.
