سنت های ودایی و بودیسم تبتی حالت خاصی از هوشیاری را توصیف می کنند که در طول خواب عمیق به نام سوشوپتی رخ می دهد. این نوعی رویای شفاف (LD) بدون رویا است، که در آن هیچ شی و هیچ طرح و هیچ احساس بدنی وجود ندارد. آدریانا آلکاراز سانچز، دانشجوی دکترای فلسفه از دانشگاه گلاسکو (انگلستان)، یک مطالعه آزمایشی در این زمینه انجام داد.

شرکت کنندگان پنج نفر بودند که در شش ماه گذشته “آگاهی بی مورد” در هنگام خواب را تجربه کرده بودند. آنها یک خلأ را توصیف کردند، که برای برخی شکل تاریکی و برای برخی دیگر، برعکس، نور جامدی به خود می گرفت. یکی از پاسخ دهندگان گفت که شبکه ی عظیمی را در اطراف خود از هر طرف مشاهده کرده است. دو نفر احساس نبود خویش را ذکر کردند و سه نفر درباره ناپدید شدن بدن خود صحبت کردند.

پس از تجزیه و تحلیل گزارش های شرکت کنندگان، نویسنده پنج مرحله از چنین رویائی را مشخص کرد:

1. یک خواب ناخودآگاه معمولی.

2. افزایش آگاهی، که زمانی است که رویای شفاف رخ می دهد.

3. چشم انداز اطراف شروع به حل شدن یا از بین رفتن می کند.

4. شخص خود را در یک خلاء می یابد.

5. تصاویر دوباره ظاهر می شوند.

همانطور که آلکاراز سانچز می افزاید، این تجربیات همچنین “رویاهای شفاف بدون تصویر” نامیده می شوند، رویای شفافی بدون مناظر یا تصاویر پیچیده. با این حال، در شیوه های ودایی و تبتی، این حالت “آگاهی محض” تلقی می شود و در واقع، شرکت کنندگان، به احساس آرامشی اشاره کردند که آنها را فرا گرفته است.

نویسنده تحقیقات خود را یک طرح اجرایی می نامد و تأیید می کند که این منطقه هنوز به شدت مطالعه نشده است.

آیا تا به حال رویای شفاف بدون تصویر را تجربه کرده اید؟

مقاله در آگوست 2021 در مجله Phenomenology and the Cognitive Sciences منتشر شد.