نیویورک تایمز یکی از رسانه های مطرح جهان است که سابقه آن به بیش از یک قرن و نیم پیش باز می گردد. این روزنامه بیش از صد جایزه پولیتزر – یک جایزه معتبر در زمینه روزنامه نگاری، ادبیات، تئاتر و موسیقی – دریافت کرده است. اگر مطلبی در خوراک خبری چنین غول رسانه ای ظاهر شود ، نشانه مطمئنی است که موضوع به سطح جدیدی از آگاهی عمومی منتقل شده است.

اخیراً رویاهای شفاف در NYT به عنوان موضوعی محبوب که در جامعه مدرن، به ویژه در رسانه های اجتماعی، نفوذ می کند، ارائه شده است. نکات چگونگی ورود به رویای شفاف، کتابها، فیلم ها، جلسات آموزشی در Reddit، YouTube و TikTok بسیار زیاد شده است. در حقیقت، رویاهای شفاف چیزی شبیه به یک ورزش جدید شده است. وبلاگ نویسان در مورد تجربیات خود و نحوه افزایش دفعات آگاهی در خواب و همچنین داستان هایی درمورد رویای شفاف در فیلم ها (“ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب” و “inception”) و تحقیقات علمی صحبت می کنند .

مردم به دلایل مختلف به رویای شفاف علاقه مند هستند. برای بعضی ها این یک چالش ذهنی است، بعضی اهداف درمانی دارند و دیگران آن را فقط به عنوان یک سرگرمی جالب می دانند (مثل یک بازی ویدیویی در ذهن).

از نظر تئوری، هرکسی می تواند در حالت های فازی (که منظور ما رویاهای شفاف و تجارب خارج از بدن است) قرار گیرد و نیمی از مردم جهان حداقل یک بار در زندگی خود این حالت را تجربه کرده اند. اگر شخصی به طور جدی به این موضوع علاقه مند باشد و آموزش دیده باشد، مطمئناً دیر یا زود به موفقیت می رسد.