آوریل و ویستا آلبوم دو نفره ی Pit of My Dreams که حاصل چندین سال کار و بازتاب تجربیات شخصی است را به مردم ارائه دادند. Bandcamp Daily سبک این گروه را تجربی توصیف می کند که از موسیقی الکترونیکی، هیپ هاپ، نئو سول و راک گرفته شده است و در کنار آن آوازهای سبک جاز آوریل جورج قرار دارند.

طبق گفته آوریل (خواننده، آهنگساز، پیانیست و نوازنده ی ویولون )، یکی از تک آهنگ ها، ساخته شده در اکتبر 2019، نتیجه رویاهای شفاف عجیب و غریب ناشی از استرس است (حالتی که ما آن را اصطلاحا فازی می نامیم، از جمله تجارب خارج از بدن). او می گوید: “در فلج خواب گیر کرده بودم و شخصی را دیدم که جیغ کشان وارد اتاق می شود و مرا می ترساند.” او به روانشناسی رویاها علاقه مند شد و شروع به خواندن کتابهایی در این زمینه کرد و در ضمیر ناخودآگاه غوطه ور شد. ” به درون نگاه کردن و فهمیدن  اینکه من چه چیز احتمالا منفی را سرکوب می کنم و نمی خواهم آن را حل کنم. “

این دو نفر به دلیل همه گیری کرونا، مجبور شدند کمی استراحت کنند. آنها این پروژه را اصلاح کردند، شش مورد از هشت آهنگ را حذف کردند و آهنگ های جدیدی را ضبط کردند. نتیجه آن ترکیبی از خشم، سردرگمی و اضطراب و همچنین عصبانیت برخواسته از سال 2020 است. به گفته نوازندگان، آنها تلاش برای پاسخگویی به انتظارات مخاطبان را کنار گذاشتند و در عوض آرشیوی کاملاً شخصی از تجربیات خود را ارائه دادند.

آلبوم با روحیه سرپیچی آغشته است، گرچه همانطور که مت ویستا  (نام اصلی او متیو تامپسون است: آهنگساز، تهیه کننده و باسیست) اظهار می کند، این یک “آلبوم اعتراضی” نیست: هیچ فراخوانی برای پیکار وجود ندارد. همانطور که آوریل اضافه می کند، تنها هدف از این کار بیرون کشیدن احساسات سخت در عین “آسیب پذیر بودن و صادق بودن” است.