تا همین اواخر ، امکان مدیریت فضای رویا از خارج ، برای اکثر افراد شبیه داستانی علمی بود. اکنون به لطف مطالعه جدیدی که توسط دانشمندان دانشگاه روچستر به رهبری میشل کار انجام شده است ، به نظر میرسد چشم انداز مدل سازی جهان رویاها به واقعیت نزدیکتر شده است .
در این تحقیق ، دانشمندان فرض می کنند که تقریباً هر محرک حسی می تواند ذهن فرد به خواب رفته را تحت تأثیر قرار دهد. حوزه واقعیت مجازی (VR) قبلاً در تولید ابزارهایی برای ایجاد محتوای حسی در جهانهای شبیه سازی شده پیشرفت چشمگیری داشته است. از نظر تئوری ، یک مغز متفرق متصل به شبیه سازهای حسی همان تجربه یک شخص را در واقعیت خواهد داشت.
بنابراین ، دستگاه هایی که برای تحریک حس لامسه ، دما ، دهلیزی ، بویایی و شنوایی طراحی شده اند ، می توانند در زمینه معماری رویایی استفاده شوند که می تواند به تلاشی شبیه به مدل سازی جهانها با استفاده از فناوری های VR تبدیل شود.
اگرچه اصول اخلاقی چنین تحقیقاتی نیاز به بحث دارد ، اما این جهتگیری برای توسعه مطالعات فازی بسیار مورد توجه است زیرا هر فناوری که برای مدیریت رویاهای معمولی استفاده میشود می تواند در حالت های فاز نیز اعمال شود.
این مقاله در آگوست سال 2020 در مجله علمی Consciousness and Cognition منتشر شد
