پرواز یکی از سرگرمی های رایج در رویای شفاف است زیرا هیچ محدودیت فیزیکی در فضای حالتهای فاز (مانند رویاهای شفاف، فلج خواب، بیداری های کاذب و غیره) وجود ندارد. با این حال گاهی اوقات، رویاپردازان حتی برای انجام یک عمل ساده مانند باز کردن درب در یک رویای شفاف، به مشکل برمیخورند. چرا این امر برای دانشمندان و متخصصان یک راز باقی مانده است.

محققان روسی از مرکز تحقیقات فاز (ژانا ژونوسوا، مایکل رادوگا و آندری شاژکوف) آزمایشی را با مشارکت 111 داوطلب از پروژه الیاس انجام دادند. به شرکت کنندگان دستور داده شد که با هر روشی که انتخاب می کنند وارد حالت فاز شوند و سعی کنند تنها با قصد و تفکر، بدون حرکات اضافی، یعنی بدون پریدن، زمین خوردن یا تکان دادن دست خود، پرواز کنند.

همانطور که نویسندگان انتظار داشتند، همه موفق نشدند: فقط 70 درصد از شرکت کنندگان توانستند از زمین خارج شوند. کسانی که به راحتی این کار را کردند بیش از 30 ثانیه متوالی پرواز کردند، در حالی که کسانی که با تلاش بلند شدند، توانستند کمتر از 10 ثانیه در هوا بمانند. به نظر می رسد روش ورود به حالت فاز و همچنین جنسیت و تجربه رویاپرداز روشن اهمیتی ندارد. محققان بر اساس این معیارها، شرکت کنندگان را گروهبندی کردند اما هیچ تفاوت قابل توجهی بین گروه ها یافت نشد.

در مورد اینکه چرا در جهان به ظاهر نامحدود حالت فاز همه چیز امکان پذیر نیست، هنوز هیچ اطلاعاتی در دسترس نیست. با این حال، چنین آزمایش هایی می تواند این محدودیت ها را ترسیم کند و اگر بتوانیم علل زمینه ای آنها را بیاموزیم، دامنه قابلیت های ما را در حالت فاز گسترش می دهد و به ما امکان می دهد این پدیده را بهتر درک کنیم.

در حالت فاز، چه کاری را هرگز نتوانسته اید انجام دهید؟

این مقاله در سپتامبر 2021 در مجله Dreaming منتشر شد.