آیا می توان با کمک فناوری رایانه به زندگی پس از مرگ نگاه کرد؟ افرادی که مرگ بالینی را تجربه کرده اند، داستان هایی از تجربیات نزدیک به مرگ (NDE) را بازگو می کنند. بسیاری از آنها در مورد وضوح فوق العاده ذهن و دیدن تصاویر واضح صحبت می کنند و خاطرنشان می کنند که همه چیز واقعی تر از زندگی به نظر می رسید. با این حال، اغلب اضافه می افزایند که هیچ کلمه ای برای توصیف کافی این تجربه وجود ندارد.
دو محقق رائول والورده (کانادا) و چت سوانسون (ایالات متحده آمریکا)، استفاده از پردازش زبان کامپیوتری را برای تجزیه و تحلیل داستان‌های مربوط به NDE پیشنهاد کردند. به عنوان مثال، بازماندگان اغلب در مورد احساس یکی شدن خود با جهان صحبت می کنند. این را می توان با کلماتی مانند “متصل”، “واحد”، “آرام”، “کلیت” و غیره بیان کرد. دانشمندان این کلمات را شناسایی و شمارش کردند تا شاخص های مختلف NDE را مشخص کنند.
این مطالعه عمدتاً بر مسائل فلسفی و به ویژه در هستی شناسی متمرکز بود. به بیان ساده، هستی شناسی «آنچه وجود دارد» را مطالعه می کند. در لحظه مرگ بالینی، افراد خود را در نوع خاصی از واقعیت می یابند. دانشمندان مختلف بارها و بارها سعی کرده اند یک هستی شناسی که بتواند این واقعیت را توصیف کند، خلق کنند. برای مثال پیشنهاد شده است که از هنر برای این منظور استفاده شود.
نویسندگان همچنین به مطالعات فلسفی توسط دانشمندان دیگر اشاره کردند که تجربیات نزدیک به مرگ ( (NDE را با سایر حالت‌های فازی، به‌ویژه با تجربیات خارج از بدن مثل برونفکنی ترکیب می‌کنند. این لیست شامل تماس با بیگانگان فضایی است که ممکن است نشانه ای از قرار گرفتن در حالت فاز باشد. بر اساس این تئوری، در چنین حالت‌هایی فرد در خارج از فضا (فاصله بر “تله پاتی” تأثیر نمی‌گذارد) و در خارج از زمان (“الهام” اطلاعاتی درباره رویدادهای آینده ارائه می‌دهد) قرار دارد.
همانطور که والورده و سوانسون اضافه می کنند، از طریق تحقیقات خود می خواستند به درک بهتری از واقعیت زندگی پس از مرگ دست یابند.
این مقاله در اکتبر 2021 در مجله Consciousness Exploration & Research منتشر شد.
