سوگ، اغلب منجر به اختلالات خواب می شود و هر چه غم و اندوه قوی تر باشد، این مشکل مهم تر می شود. در مقاله‌ای اخیر، محققان آمریکایی – Cybele Blood و Joanne Cacciatore – پیشنهاد کرده‌اند که آسیب روانی شدید می‌تواند باعث فلج خواب (SP) شود.

همانطور که این نویسندگان خاطرنشان می کنند، SP با عوامل مختلفی مرتبط است:
– حوادث آسیب زا و تهدید کننده زندگی
– استرس پس از سانحه و اختلالات اضطرابی
– سایر تشخیص های روانپزشکی
– بیماری های جسمی
– باورهای معنوی یا متافیزیکی
– ژنتیک
– مدت و کیفیت خواب، اختلالات خواب
– وضعیت بدن در هنگام خواب (به پشت دراز کشیده)

سن معمولاً ارتباط مستقیمی با SP ندارد، جدای از این واقعیت که مبتلایان معمولاً اولین مورد فلج خواب خود را در سنین نوجوانی گزارش می کنند.

این محققان بر آسیب روانی به عنوان علت SP تمرکز کردند و 91.1 درصد از شرکت کنندگان، مرگ یکی از عزیزان خود را گزارش کردند. تقریبا نیمی از آنها معتقدند که آن ماجراهای فلج خواب با این از دست دادن مرتبط است. نشان داده شد که در دوره 1 تا 6 سال پس از فقدان عزیزان، خطر SP افزایش می یابد. بلافاصله پس از فاجعه، شخص سوگوار اغلب دچار شوک و بی حسی می شود. علائم روانی کمی دیرتر ظاهر می شود. جدی ترین عواقب معمولاً پس از مرگ های سخت، خودکشی، فجایع و مرگ یک کودک رخ می دهد.

مددکاران پزشکی و اجتماعی، روحانیون، روانشناسان یعنی همه کسانی که پس از آسیب های روانی کمک های حرفه ای ارائه می دهند، اغلب از احتمال اختلالات خواب آگاه هستند، اما فلج خواب را نه. علاوه بر این، آنها پس از گذشت چند سال، این مسئله را با آن فاجعه مرتبط نمی دانند. همانطور که نویسندگان اضافه می کنند، درک این نکته مهم است که مشکلات خواب می تواند فراتر از بی خوابی و کابوس باشد.

اگر چنین تجربه ای داشته اید چه چیزی باعث فلج خواب شما شده است؟

این مقاله در ماه می 2022 در مجله OMEGA منتشر شد.