در اکتبر سال 2020 مجله پزشکی خواب بالینی مطالعه ای را منتشر کرد که در آن دانشمندان برزیلی از دانشگاه فدرال سائوپائولو تأثیر همه گیری COVID-19 را بر بیماران مبتلا به نارکولپسی ارزیابی کردند.این بیماری، اختلال خوابی است که در آن بیمار حملات ناگهانی و روزانه خواب پیش آمده را تجربه کرده واغلب با بی خوابی شبانه متناوب است.

طبق مطالعه دانشمندان آلمانی به سرپرستی مایکل راک که در مجله Sleep در سال 2015 منتشر شد ، احتمال اینکه بیماران مبتلا به نارکولپسی به خودشان در رویاهایشان آگاه شوند به طور قابل توجهی بیشتر از افراد سالم وحتی تمرین کنندگان رویاهای شفاف است. همچنین احتمال دارد فلج خواب را نیز تجربه کنند. در یک مطالعه جدید ، 76 بیمار مبتلا به نارکولپسی به سوالات مربوط به تغییرالگوهای خواب و بیداری های صبحگاهی در زمینه تغییر در سبک زندگی در طول قرنطینه پاسخ دادند.

الگوی خواب اکثر شرکت کنندگان به دلیل قرنطینه مختل شده بود. علائمی مانند کاتاپلکسی (کاهش موقتی تون عضلانی) ، فلج خواب ، توهم و بیداری شبانه شدت گرفته بود. بیماران همچنین از افزایش تکه تکه شدن خواب خبر دادند – بسیاری از آنها اعتراف کردند که بعداً به رختخواب رفته اند یا به دلیل مقررات همه گیری نتوانسته اند مدت طولانی در طول روز بخوابند.

علائم مبتنی بر اضطراب، منجر به اختلال در ریتم شبانه روزی (ساعت بیولوژیکی ما) می شود ، که به نوبه خود نمود منفی اختلالات خواب را تقویت می کند. دانشمندان هشدار می دهند ، در حالی که این در مورد یک فرد کاملا سالم می تواند یک کابوس خوش خیم ایجاد کند ، برای یک بیمار مبتلا به نارکولپسی ،می تواند عواقب آن بسیار شدیدتر باشد.