چگونه، درک زمانی ما در طی تجربه های خارج از بدن تغییر می کند؟ دانشمندانی از دانشگاه Clermont-Auvergne در فرانسه آزمایش جالبی را با استفاده از دستی مجازی انجام داده اند که توهم بدن را بازسازی می کند.

شرکت کنندگان با نگاه کردن از طریق عینک واقعیت مجازی ، به جای دست خودشان، یک دست شبیه سازی شده را می دیدند. آنها باید لمس یک دست مصنوعی و یک دست واقعی را در دو بازه ی مختلف (همزمان و غیرهمزمان) مشاهده و احساس می کردند. سپس طول این فواصل را در زمان تخمین می زدند.

همانطور که می دانید ، ما زمان را به طور ذهنی (که بسته به ساعت درونی مان، تحت تأثیر وضعیت فیزیولوژیکی بدن ، دما ، احساسات ، حرکت و سایر عوامل است) درک می کنیم. چون درک زمان، به بدن گره خورده، خودآگاهی در ارزیابی زمان نقشی اساسی دارد و به عنوان “من” شناخته می شود.

در طی تجارب خروج از بدن مثل برونفکنی ، ارتباط با بدن قطع می شود و بر این اساس ، درک ما از زمان نیز تغییر می کند. بنابراین شرکت کنندگان ،در تماس لمسی همزمان ، دست مجازی را به عنوان کششی از بدن خود احساس می کردند ،یعنی توهم یک تجربه خارج از بدن. در آن لحظه، آنها زمان را درحال کند شدن یا کشیده شدن درک می کردند. تمرین کنندگان فاز نیز تجارب خارج از بدن و احساس کشش زمان را گزارش می کنند. آیا چنین آزمایشاتی می تواند رویکردهای جدیدی برای مطالعه رویاهای شفاف ، برونفکنی و حتی فلج خواب فراهم کند؟

این مطالعه در مارس 2020 در مجله PeerJ منتشر شد.