بسیاری از دانشمندان و نویسندگان، دنیای رویا را نوعی روان پریشی توصیف کرده اند. در خواب، می توانیم تصاویری را ببینیم که شبیه توهم هستند و ارتباطی ضعیف با واقعیت و فقدان تفکر انتقادی را تجربه می کنیم. در هنگام خواب REM ، مغز قسمتهایی از قشر پیش پیشانی را که وظیفه تصمیم گیری و درک حیاتی را دارند غیرفعال می کند.

همین الگوها در بیماران روان پریش نیز دیده می شود. به گفته میرونا دوبری از موسسه روانپزشکی “Socola” در رومانی ، این بدان معنی است که خواب REM چیزی بیش از نوعی روان پریشی نیست. با این حال، رویاهای شفاف با خواب های معمولی از این نظر تفاوت دارند که فرد می تواند هوشیاری خود را در طول خواب کنترل کند.

از آنجاییکه درک واقعیت اطراف و ارزیابی آن، نقش مهمی در رویاهای شفاف دارد، بنابراین، این حالت متفاوت از روان پریشی است. در این نوع خواب، رویابین توانایی تفکر و تامل دارد؛ آنها توهمات را به عنوان امری غیرواقعی تشخیص می دهند و کنترل آنها را یاد میگیرند.

بر اساس این داده ها، محققان این فرضیه را مطرح می كنند كه بیماران با كنترل هوشیاری خود در رویاهای شفاف، می توانند پیشرفت چشمگیری در درمان حالات روانی داشته باشند. دقیقاً مانند رویاهای شفاف، می توان به بیماران روانپریش نیز آموخت که توهم را به عنوان نشانه ی وضعیتی غیرواقعی تشخیص دهند. بنابراین، این روش می تواند ابزاری ضروری در درمان اختلالات روان پریشی باشد و به رشد آگاهی و تفکر انتقادی کمک کند.

اگر نتیجه گیری دانشمندان صحیح باشد، باید رویای شفاف بینان در برابر ناهنجاری های روانی مقاومت بیشتری داشته باشند. آیاشما با آن موافقید؟

این مقاله در BRAIN. Broad Research in Artificial Intelligence and Neuroscience in در دسامبر 2020 منتشر شده است.