سایت انگلیسی ایندیپندنت، در مقاله ای که اخیراً منتشر شده، به افزایش علاقه عمومی به رویاهای شفاف در سال گذشته اشاره کرده است. به عنوان مثال، این پرس و جو در گوگل “چگونه به رویای شفاف روی بیاوریم” 90٪ رشد محبوبیت داشته است. این عرضه در بازار گجت ها نیز به نسبت مستقیم در حال رشد است. درخواست ماسک رویای شفاف نسبت به سال 2019، 250٪ افزایش یافته است.

این سوال مطرح می شود که، آیا چنین ابزارهایی واقعاً موثر هستند؟ و آیا راهی آسان برای ایجاد رویاهای شفاف وجود دارد؟ محققان برای به نتیجه رسیدن، بازار اختراعات را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.  در اینجا نگاهی اجمالی به آن می اندازیم: از زمان ظهور دستگاه هایی مانند DreamLight و NovaDreamer ، که در دهه 1990 عرضه شد، چیز زیادی تغییر نکرده است.

به طور معمول، دستگاه های رویای شفاف مجهز به سنسور برای تشخیص مرحله خواب رِم هستند. در صورت شناسایی، رویابین سیگنالی دریافت می کند که در خواب است (با استفاده از شاخص های نور، صدا یا محرک های لمسی). تعداد زیادی از این دستگاه ها در بازار وجود دارد، از جمله Aurora ، Remee ، REM-Dreamer ، ZMax ، Neuroon ، iBand ، LucidCatcher و Aladdin. تمام گجت های فوق به یک مشکل رایج دچار می شوند یعنی عدم دقت در تعیین شروع خواب REM، به همین دلیل این دستگاه ها در اکثر موارد یا به درستی یا به طرز قابل اعتمادی کار نمی کنند. برخی از آنها مورد آزمایش علمی قرار نگرفته اند و مهمتر از همه، هیچ یک از این دستگاه ها را نمی توان کاملاً ایمن دانست.

به عنوان مثال، LucidCatcher و Aladdin از تحریک جمجمه ای مغزی استفاده می کنند، که طبق گزارش های اخیر، می تواند منجر به عوارض ناخواسته ای شود. برخی دیگر، از باتریهای لیتیوم در بالای سر کاربران استفاده می کنند که می تواند بیش از حد گرم شود یا منفجر شود. اظهارات یکی از نویسندگان مقاله  و روانشناس مغز و اعصاب، آشیلاس پاولو : “از منظر وجود دستگاههایی که می توانند مستقیماً رویای شفاف را تحریک کنند، من می گویم در حال حاضر چنین چیزی وجود ندارد” . وی کاربران را تشویق می کند که نسبت به وعده های تحریک رویاهای شفاف به راحتی یا بدون استفاده از تکنیک های خاص محتاط باشند.

این مقاله در سال 2019 در مجله  Frontiers in Neuroscience  منتشر شد.