در فوریه 2021، مجله “Current Biology” مطالعه ای توسط یک گروه بین المللی از دانشمندان به رهبری کارن کانکولی از دانشگاه نورث وسترن در ایالات متحده، که در آن موفق به برقراری ارتباط مستقیم با رویابینان شده بودند، منتشر کرد.

یکی از ویژگی های منحصر به فرد این آزمایش این بود که به طور همزمان توسط چهار تیم مستقل از دانشمندان در کشورهای مختلف – فرانسه، آلمان، هلند و ایالات متحده آمریکا انجام شد. درمجموع، 26٪ از جلسات آزمایش تأییدی است که این افراد رویای شفافی می بینند. در 47٪ از این رویاها، دانشمندان حداقل یک پاسخ صحیح به سوال آزمایشی دریافت کردند.

در حالی که در حالت فاز بودند، به رویای شفاف بینان آموزش داده می شد که تمرینات حساب را انجام دهند، به سوالات “بله یا نه” پاسخ دهند و به تحریک دیداری، لمسی یا شنوایی پاسخ دهند، همه اینها از طریق استفاده از حرکات چشم یا حالات صورت بود. به عنوان مثال، هنگام حل تمرین “8 منهای 6” پاسخ صحیح دو حرکت چشم چپ به راست بود. در مورد دیگر، به یک شرکت کننده با استفاده از سیگنالهای LED رنگی، تمرین کد مورس داده شد.

این مطالعه با جمع آوری میلیون ها لایک در شبکه های اجتماعی به شوری جهانی تبدیل شد. با این حال، تعداد کمی از افراد می دانند که قبلاً آزمایش های مشابهی انجام شده است. در سال 2013، کریستوففر اپل از دانشگاه اوسنابروک (آلمان) بازخوردهای رویاهای شفاف را مطالعه کرد. وی نظریه پشت روش شناسی خود و همچنین تلاش های ناموفق و موفق را به طور مفصل در رساله 104 صفحه ای خود شرح داد.

بعداً، در سال 2018، محققان روسی، میرونوف، سینین و دوروخوف آزمایشی دو طرفه با رویای شفاف بینان انجام دادند، جایی که رویابینان با استفاده از حرکات چشم و تنفس به تمرینات حساب پاسخ دادند. کارهای آنها فقط به زبان روسی و در مجله ای که هیچ رتبه علمی بین المللی ندارد (“Environment and Man: Ecological Studies “) منتشر شده است. در نتیجه، مطالعه کانکولی از آنها به عنوان “منتشر شده در منابع غیرمستقیم” در گذر یاد می کند.

به نظر شما چه کسی سزاوار این موفقیت علمی است: کونکولی، اپل یا میرونوف؟

این مطالعه در فوریه 2021 در مجله Current Biology  منتشر شد.